Ειλεός

Τί είναι ο ειλεός;

Ο ειλεός συμβαίνει σε όλες τις ηλικίες και είναι η κατάσταση στην οποία το έντερο χάνει την ικανότητα να προωθεί το στερεό, υγρό και αέριο περιεχόμενο του. Διακρίνεται σε παραλυτικό ειλεό όπου υπάρχει ενδογενής αδυναμία των περισταλτικών κινήσεων του εντέρου και σε αποφρακτικό ειλεό όπου λόγω κάποιου μηχανικού εμποδίου (π.χ. απόφραξη από παρουσία όγκου, στένωσης ή συστροφής του εντέρου) εμποδίζεται η διέλευση του εντερικού περιεχομένου προς τα απώτερα τμήματα του πεπτικού σωλήνα.

Τί προκαλεί τον ειλεό;

Ο ειλεός προκαλείται από διάφορα αίτια όπως:

• Χειρουργικές επεμβάσεις,

• Λοιμώξεις,

• Τραυματισμούς.

Όλα τα παραπάνω μπορεί να προκαλέσουν παραλυτικό ειλεό ιδιαίτερα εάν αφορούν σε παθήσεις και επεμβάσεις της κοιλιάς. Επίσης παραλυτικό ειλεό μπορεί να προκαλέσουν:

• Φάρμακα όπως αντιχολινεργικά (π.χ. σπασμολυτικά) και ισχυρά παυσίπονα (π.χ. οπιοειδή),

• Η ισχαιμία του εντέρου,

• Η παρουσία χρόνιων νευρομυϊκών νοσημάτων.

Τέλος υπάρχει και ο αποφρακτικός ειλεός ο οποίος προκαλείται κυρίως από:

• Παρουσία καλοήθων ή κακοήθων όγκων,

• Στενώσεις από φλεγμονώδη ή άλλα αίτια,

• Συμφύσεις,

• Συστροφή του εντέρου,

• Εγκολεασμό κ.ά.

Ποιές είναι οι εκδηλώσεις του ειλεού;

Οι πιο συνηθισμένες εκδηλώσεις του ειλεού είναι:

• Ο πόνος στην κοιλιά,

• Η διάταση της κοιλιάς,

• Η διαγραφή των περισταλτικών κινήσεων του εντέρου στο κοιλιακό τοίχωμα,

• Η ναυτία,

• Έμετος που μπορεί να περιέχει κοπρανώδες περιεχόμενο,

• Η αδυναμία αποβολής κοπράνων και αερίων,

• Η απουσία εντερικής δραστηριότητας. Στον αποφρακτικό ειλεό μπορεί να εμφανίζεται αρχικά αυξημένη δραστηριότητα (προσπάθεια υπέρβασης του εμποδίου) και στη συνέχεια να ακολουθεί σιγή.

Θα χρειαστεί να υποβληθώ σε κάποιες εξετάσεις εάν υπάρχει υποψία ειλεού;

Σε υποψία ειλεού θα πρέπει οπωσδήποτε να διενεργηθούν εξετάσεις καταρχήν για τη διάγνωση του και στην συνέχεια για τον καθορισμό του αιτίου του. Οι εξετάσεις θα περιλαμβάνουν:

• Απλή ακτινογραφία κοιλίας,

• Ακτινογραφία κοιλίας με χορήγηση σκιαγραφικού,

• Αξονική τομογραφία κοιλίας,

• Εξετάσεις αίματος ώστε να διαπιστωθούν τυχόν ηλεκτρολυτικές διαταραχές που προκάλεσαν τον ειλεό ή προκλήθηκαν από αυτόν.

Πώς αντιμετωπίζεται ο ειλεός;

Η αντιμετώπιση του ειλεού εξαρτάται από την αιτία του. Ο παραλυτικός ειλεός αντιμετωπίζεται συνήθως συντηρητικά με:

• Ενυδάτωση του ασθενή και αποκατάσταση του όγκου των υγρών και των ηλεκτρολυτών η οποία ενδεχομένως και να προκάλεσε τον ειλεό,

• Τοποθέτηση ρινογαστρικού καθετήρα ο οποίος αποβάλλει κατά το δυνατόν το υγρό και αέριο περιεχόμενο από το στομάχι και το πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου, ανακουφίζοντας με αυτό τον τρόπο τον ασθενή,

• Χορήγηση φαρμάκων που διεγείρουν την κινητικότητα του εντέρου,

• Διακοπή των φαρμάκων που ενδεχομένως να ευθύνονται για τον ειλεό.

Στην περίπτωση που ο ειλεός είναι μετεγχειρητικός ή οφείλεται σε ηλεκτρολυτικές διαταραχές και φάρμακα, η λειτουργία του εντέρου συνήθως αποκαθίσταται με συντηρητικά μέσα.

Εάν ο ειλεός δεν υποχωρήσει σύντομα ή είναι αποφρακτικός και οφείλεται σε μηχανικά αίτια, θα πρέπει ο ασθενής να υποβληθεί σε χειρουργείο διότι παρατεταμένη τάση στο τοίχωμα του εντέρου θα οδηγήσει σε ισχαιμία, νέκρωση, ρήξη του τοιχώματος και τελικά σε περιτονίτιδα απειλητική για τη ζωή.