Ραγάδα πρωκτικού δακτυλίου
Τί είναι η ραγάδα πρωκτικού δακτυλίου;
Η ραγάδα είναι μία λύση της συνέχειας του βλεννογόνου του πρωκτού η οποία μπορεί να προκαλέσει έντονο άλγος, ιδιαίτερα κατά την αφόδευση. Ο σφιγκτήρας που περιβάλλει τον πρωκτό και συμβάλλει στον εκούσιο έλεγχο της αφόδευσης, αποκτάει μεγαλύτερη τάση σε κακώσεις του πρωκτού. Δυστυχώς στα άτομα με υπάρχουσα ραγάδα δακτυλίου όπου υπάρχει εκ των πραγμάτων κάκωση στον πρωκτικό δακτύλιο, η τάση αυτή μεγαλώνει ακόμη περισσότερο δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο επιδείνωσης.
Τί προκαλεί τις ραγάδες δακτυλίου;
Οι ραγάδες συνήθως προκαλούνται σε έντονη και παρατεταμένη δυσκοιλιότητα με αποβολή άνυδρων, σκληρών κοπράνων.
Ποιά είναι τα συμπτώματα της ραγάδας δακτυλίου;
Οι περισσότεροι ασθενείς με ραγάδα αισθάνονται ένα έντονο, επίμονο άλγος σαν μαχαιριά στον πρωκτό κατά την αφόδευση, που μπορεί να διαρκέσει για ώρες ενώ μπορεί να αιμορραγήσουν παρατηρώντας ζωηρό ερυθρό αίμα στη λεκάνη, στο χαρτί τουαλέτας ή επάνω στα κόπρανα. Μπορεί επίσης να παρουσιάσουν τοπικά κνησμό.
Πρέπει να υποβληθώ σε κάποιες ιατρικές εξετάσεις;
Ο γιατρός αρχικά επισκοπώντας την περιοχή του πρωκτού θα διαπιστώσει εάν πράγματι υπάρχει ραγάδα και συνεκτιμώντας τα συμπτώματα, την κλινική εξέταση και το ιστορικό σας, θα αποφασίσει εάν θα σας υποβάλλει σε περαιτέρω έλεγχο, κατά κύριο λόγο ενδοσκοπικό.
Τί μπορώ να κάνω για να βελτιωθώ σε σχέση με την ραγάδα του πρωκτού;
Εάν έχετε ραγάδα πρωκτικού δακτυλίου θα πρέπει:
• Να καταναλώνετε 20 με 30 γραμμάρια ινών από φρούτα, λαχανικά και προϊόντα ολικής άλεσης ώστε οι κενώσεις να είναι πιο μαλακές και πιο συχνές,
• Να λαμβάνετε μαλακτικά κοπράνων (π.χ. duphalac),
• Να μουλιάζετε την περιοχή του πρωκτού σε θερμό νερό για 2 με 3 δεκαπεντάλεπτα την ημέρα. Με αυτό τον τρόπο χαλαρώνει ο σφιγκτήρας, βελτιώνεται η αιμάτωση του πρωκτού, επουλώνεται η βλάβη και υποχωρούν τα συμπτώματα.
Πώς αντιμετωπίζονται οι ραγάδες δακτυλίου;
Οι ραγάδες αντιμετωπίζονται αρχικά με τις προαναφερθείσες μεθόδους (δίαιτα πλούσια σε ίνες, μαλακτικά κοπράνων και θερμά λουτρά) και με τοπική επάλειψη κρέμας νιτρογλυκερίνης ή ανταγωνιστών ασβεστίου. Σε αποτυχία μπορούν να ακολουθηθούν και άλλες μέθοδοι όπως:
• Έγχυση βοτουλινικής τοξίνης (botox) η οποία χαλαρώνει τον σφιγκτήρα του πρωκτού και προάγει την επούλωση, με τον κίνδυνο όμως να προκαλέσει παροδική ακράτεια αερίων και κοπράνων,
• Χειρουργική αντιμετώπιση με διενέργεια μικρής τομής στον σφιγκτήρα. Αυτή προκαλεί χάλαση του δακτυλίου και επούλωση μέσω βελτίωσης της αιμάτωσης. Παρότι η μέθοδος αυτή συνήθως αποδίδει, προτείνεται όταν όλες οι υπόλοιπες μέθοδοι έχουν αποτύχει διότι μπορεί να προκαλέσει παρατεταμένη ακράτεια.
Σε κάθε περίπτωση ο γιατρός πρέπει να αποκλείει το ενδεχόμενο παρουσίας υποκείμενου νοσήματος που μπορεί να ευθύνεται για τη ραγάδα και εάν πράγματι υπάρχει, θα πρέπει να διαγιγνώσκεται και να αντιμετωπίζεται σχετικά.